ประวัติ กระบี่กระบอง ศิลปะการต่อสู้ มรดกภูมิปัญญาไทย

ในการเล่น หรือแสดงกระบี่กระบอง แต่ละครั้งนั้น จะมีแบบแผนการเล่นที่ได้กำหนดไว้ ดังนี้

1. การถวายบังคม
   ในอดีตการแสดงกระบี่กระบอง มักจะจัดขึ้นต่อหน้าที่ประทับ ผู้เข้าร่วมแสดง จึงต้องทำการถวายบังคม เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อพระเจ้าแผ่นดิน ต่อมาไปถือเป็นการปฏิบัติเพื่อ แสดงความจงรักภักดีต่อประมุข และผู้มีพระคุณ ซึ่งในการถวายบังคมนี้ จะทำอยู่ 3 ครั้งด้วยกัน
2. การขึ้นพรหม
   การขึ้นพรหม จะประกอบไปด้วย การขึ้นพรหมนั่ง และ การขึ้นพรหมยืน โดยถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขึ้นพรหมนั่ง อีกฝ่ายจะต้องขึ้นพรหมยืน เพื่อเป็นการสร้างกำลังใจให้กับผู้แข่ง และเพื่อให้การต่อสู้เป็นไปอย่างราบรื่น ซึ่งการขึ้นพรหม เป็นการให้ผู้เรียนระลึกถึง พรหมวิหาร 4 คือ ธรรมของการอยู่ร่วมกันในสังคม
3. การรำเพลงอาวุธ
   เป็นวิธีการรำที่มีมาตั้งแต่โบราณ ซึ่งผู้แสดงจะต้องเลือกเพลงที่นำมาใช้รำ ตามอาวุธที่ผู้แสดงใช้ โดยเลือกท่ารำตามความถนัดและความชำนาญ จากท่ารำทั้งหมดของอาวุธนั้น มา 1 ท่า เพื่อทำการแสดง
4. การเดินแปลง
   เป็นการเดินในลักษณะที่พร้อมจะเข้าสู่ท่าต่อสู้ โดยผู้แสดงจะเดินไปสุดสนาม แล้วกลับมายังจุดเดิม ซึ่งหากทั้ง 2 ฝ่าย อยู่ในระยะที่ใกล้จะเดินสวนกัน ให้ทั้ง 2 ฝ่าย ทำการหลีกไปทางซ้ายเล็กน้อย (อาวุธอาจจะถูกหรือระกันเล็กน้อย) ซึ่งการเดินแปลง คือ การจ้องดูเล่ห์เหลี่ยมของกันและกัน ก่อนจะเข้าต่อสู้
5. การต่อสู้
   เป็นการนำท่าทางทั้งหมดที่ฝึกซ้อม มาใช้ในการต่อสู้ โดยมีอาวุธที่เรียกว่า “เครื่องไม้ตี” มาใช้เป็นองค์ประกอบในการแสดง
6. การขอขมา
   เป็นการไหว้ซึ่งกันและกัน ของผู้เล่นทั้ง 2 ฝ่าย หลังจบการแสดงของแต่ละอาวุธ เป็นการขอโทษ เพราะระหว่างที่ทำการแสดง อาจเกิดการผิดพลั้งต่อกัน

ที่มา: ประวัติความเป็นมากีฬากระบี่กระบอง [2]