บูฮุนด์ สุนัขเลี้ยงแกะ เลี้ยงในเมืองได้ไหม ?
- Pet Noi
- 86 views
บูฮุนด์ สุนัขเลี้ยงแกะ จากนอร์เวย์ กำลังเป็นที่สนใจในกลุ่มคนรักหมา ที่มองหาพันธุ์แรร์ แต่ในยุคที่ชีวิตเมืองเต็มไปด้วยข้อจำกัด คำถามคือสุนัขทำงานแบบนี้ จะอยู่ร่วมกับคอนโด หรือหมู่บ้านจัดสรรได้จริงไหม ก่อนหลงใหลแค่หน้าตา ลองมาทำความเข้าใจ ผ่านมุมมองที่ลึกกว่าความน่ารัก
บูฮุนด์ สุนัขเลี้ยงแกะ เป็นสายพันธุ์ Multi – Tasking สูง ทั้งเฝ้าระวัง วิ่งเล่น และตอบสนองคำสั่งได้ดี แต่เพราะพลังงานเหลือล้น น้องจึงต้องการพื้นที่ปลดปล่อย ไม่ใช่แค่เดินเล่นรอบ ๆ บ้าน ถ้าไม่มีเวลาให้ทำกิจกรรม แบบ “เบิร์นพลัง” บ่อย ๆ บูฮุนด์อาจเกิดอาการเบื่อสะสม ได้ง่าย
“บูฮุนด์” หรือชื่อเรียกเต็ม ๆ ว่า “บูฮุนด์ชาวนอร์เวย์” หรือ “นอร์วีเจียนบูฮุนด์” สุนัขเฝ้าบ้านจากนอร์เวย์ ถูกพัฒนาสายพันธุ์ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 เพื่อทำหน้าที่ทั้งเฝ้าบ้าน คุมฝูงสัตว์ และสุนัขในฟาร์ม นิสัยพื้นฐานของน้องคือ ระมัดระวังตัวสูง ตื่นตัวไว ซื่อสัตย์ และไวต่อเสียงรบกวน
จากข้อมูล AKC ปี 2024 บูฮุนด์ได้ติดอันดับ Top 5 Working Dogs ที่ใช้พลังงานต่อวันสูงเกิน 1,000 กิโลแคลอรี หากไม่มีการ Burn Out แบบพอดี ผ่านกิจกรรม อาทิเช่น กีฬาสุนัขต่าง ๆ หรือการฝึกความคล่องตัว อาจมีพฤติกรรมก้าวร้าว จากความเบื่อหน่ายได้ (29 ตุลาคม 2024) [1]
บูฮุนด์มีต้นกำเนิดจากยุคไวกิ้ง ราว ๆ ปี ค.ศ. 900 – 1000 ซึ่งถูกเลี้ยงเพื่อเฝ้าเรือ เฝ้าบ้านในหมู่บ้านริมฟยอร์ด จึงไม่แปลกที่น้องจะมี “สัญชาตญาณเฝ้าระวัง” ฝังอยู่ และเห่าเตือนทันที เมื่อมีสิ่งผิดปกติต่าง ๆ แม้เสียงเห่าจะดัง และถี่กว่าสุนัขทั่วไป แต่ถ้าได้ฝึกแบบ “การฝึกใจนิ่ง ๆ”
ตั้งแต่ลูกสุนัข ก็ช่วยลดพฤติกรรมนี้ได้มาก บูฮุนด์เข้ากับคน เข้ากับสุนัขตัวอื่น ๆ ได้ดี แต่ต้องมีช่วงปรับตัว หากอยู่ในคอนโด หรือพื้นที่ที่มีเพื่อนบ้านหนาแน่น หากทาสหมาใส่ใจเรื่องขอบเขตเสียง รวมถึงการสร้างกิจวัตรที่ชัดเจน บูฮุนด์จะกลายเป็นเพื่อนบ้าน ที่น่ารักได้ไม่ยาก
Buhund เป็นหมาที่ฝึกง่าย ขี้เล่น และตอบสนองไว จึงอยู่ร่วมกับคนในบ้านเมือง ได้ค่อนข้างดี ด้วยขนาดตัวกลาง ๆ น้ำหนักเฉลี่ย 12 – 18 กิโลกรัม ไม่เทอะทะเกินไปสำหรับพื้นที่จำกัด ข้อดีคือ ถ้าได้ทำกิจกรรมปลดพลัง อย่างการเดินป่า วิ่งเก็บลูกบอล
หรือวิ่งเล่นในขณะที่เจ้าของปั่นจักรยาน วันละ 30 – 60 นาที น้องจะสงบเป็นมิตร แต่ข้อเสียคือเสียงเห่าที่ไวต่อสิ่งเร้า และนิสัยรอคำสั่งตลอดเวลา ที่ต้องการเจ้าของใส่ใจ ถ้าอยู่คนเดียวบ่อย ๆ หรือไม่ได้วางกิจวัตรที่ชัดเจน บูฮุนด์อาจ “เหงาเงียบ” โดยที่เราไม่รู้ตัว (2025) [2]
แม้ Norwegian Buhund จะเป็นสุนัขเลี้ยงแกะ แต่จริง ๆ แล้ว น้องปรับตัวเก่งกว่าที่หลายคนคิด จากผลสำรวจพฤติกรรมสุนัข ในปี 2024 ของกลุ่มเลี้ยงสุนัขทำงานกว่า 1,000 คน พบว่า 68% เลี้ยงบูฮุนด์ในพื้นที่เมืองสำเร็จ หนึ่งในข้อดีสำคัญคือ น้องมีจังหวะชีวิตที่ดี
ถ้าเจ้าของมีเวลาให้ อีกทั้งน้องจะเรียนรู้กิจวัตรได้เร็ว บูฮุนด์ยังตอบสนองไว ต่อคำสั่งระยะสั้น ๆ อาทิเช่น “รอ”, “พอ”, หรือ “เงียบ” ซึ่งเหมาะกับชีวิตที่เร่งรีบ นอกจากนี้ ขนาดตัวไม่ใหญ่ และมีนิสัยรักสะอาด ทำให้ดูแลง่ายในคอนโด หรือบ้านทาวน์โฮม
ที่สำคัญคือ ความฉลาดแบบ “อ่านใจคน” ทำให้หลาย ๆ คนเรียกบูฮุนด์ว่า เป็นหมาฟังเสียงใจได้ สำหรับเจ้าของที่พร้อมเลี้ยง พร้อมดูแลระดับพลังงานของพวกมัน น้องจะเป็นเพื่อน 4 ขาที่น่ารัก และมีมารยาทอย่างมาก (29 เมษายน 2025) [3]
แม้ Buhund จะฝึกง่าย แต่ก็เป็นหมาที่เบื่อง่ายมาก ๆ หากไม่ได้ระบายพลังในแต่ละวัน พื้นที่แคบ ๆ แบบคอนโด อาจไม่พอให้น้องเคลื่อนไหว อาจส่งผลโดยตรงจนถึงอารมณ์ กลายเป็นพฤติกรรมก้าวร้าวแบบเงียบ นอกจากนี้ น้องมีนิสัยเห่าเตือนเป็นทุนเดิม
ซึ่งอาจรบกวนเพื่อนบ้าน โดยไม่ตั้งใจได้ ถ้าเจ้าของไม่พร้อม “จัดกิจวัตรแน่น” และฝึกให้น้องรู้ขอบเขต อาจทำให้การอยู่ร่วมกันในเมือง มันไม่ราบรื่นได้ การเลี้ยงบูฮุนด์ในเมือง จึงต้องใช้ทั้งเวลา ใจ รวมถึงการวางแผน มากกว่าการ เลี้ยงเพมโบรค คอร์กี้ หรือหมาทั่ว ๆ ไป
บูฮุนด์เป็นหมามีศักยภาพสูง สามารถอยู่ในเมืองได้ ถ้าเจ้าของมีเวลา และวางแผนกิจกรรมให้พอ ความฉลาดกับจงรักภักดี ทำให้เป็นเพื่อนร่วมบ้านที่ดี แต่ก็ต้องการการใส่ใจ มากกว่าหมาทั่ว ๆ ไป นี่ไม่ใช่หมาสำหรับทุกคน แต่เหมาะกับคนที่พร้อม “เลี้ยงแบบมีเป้าหมาย” มากกว่าแค่เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน
บูฮุนด์ต้องการพื้นที่ ให้ตัวเองได้เคลื่อนไหว และเวลาอย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมงขึ้นไป เพื่อระบายพลังงาน ถ้าทาสหมามีตารางชีวิตแน่น จนไม่มีช่วงให้เล่น หรือฝึกเลย อาจทำให้น้องเครียดสะสม โดยไม่รู้ตัว เราไม่จำเป็นต้องมีสวนกว้าง แต่ต้องมี “ความพร้อมในใจ” ที่จะพาน้องขยับทุกวัน
บูฮุนด์อาจดูน่ารัก แข็งแรง และฉลาดจนใครหลายคนหลงรัก ตั้งแต่แรกเห็น แต่ความน่าชอบไม่เท่ากับความเหมาะ ถ้าไลฟ์สไตล์ไม่พร้อม ก็อาจกลายเป็นความเครียด ทั้งสองฝ่าย ก่อนจะตัดสินใจเลี้ยง ลองถามใจตัวเองอีกครั้ง ว่านี่คือหมาที่ “ใช่จริง” หรือแค่ “ถูกใจ” ชั่วคราว
