การเต้นรำ บัลเลต์ สื่อเรื่องราวผ่านท่วงท่าที่สวยงาม

การแสดงบัลเลต์ เป็นกิจกรรมที่ได้รับการพัฒนามาทุกยุคสมัย จนทำให้เกิดเป็นประเภทของการแสดงที่หลากหลาย โดยบัลเลต์แต่ละประเภทจะมีลักษณะ เทคนิค และองค์ประกอบเฉพาะ ในการเล่าเรื่องราวต่างๆผ่านการแสดง ซึ่งสามารถแบ่งประเภทของบัลเลต์ได้ดังนี้

• บัลเลต์โรแมนติก
  บัลเลต์ประเภทนี้เกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 ซึ่งการแสดงประเภทนี้จะเน้นไปที่ อารมณ์และความรู้สึก และองค์ประกอบที่เหนือจริง ดังนั้นนักเต้นผู้หญิง จึงมักสวมทูทูยาวพลิ้วไสว ในการแสดง โดยการแสดงจิเซลล์ ถือเป็นการแสดงที่สมบูรณ์แบบที่สุดของบัลเลต์โรแมนติก
• บัลเลต์คลาสสิก
  บัลเลต์รู้แบบดั้งเดิม ที่ผู้คนรู้จักมากที่สุด มีการยึดเทคนิคตามแบบในยุคโรแมนติก มีการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล สง่างาม รวมถึงการเคลื่อนเท้าที่แม่นยำ ซึ่งบัลเลต์คลาสสิกที่มีความโดดเด่น และเป็นที่น่าจดจำได้แก่ “สวอนเลค” “เดอะนัทแคร็กเกอร์” และ “เจ้าหญิงนิทรา”
• บัลเลต์ร่วมสมัย
  เป็นการนำบัลเลต์แบบคลาสสิก มาผสมผสานเข้ากับ การเต้นรำสมัยใหม่ จึงทำให้บัลเลต์ประเภทนี้ เป็นรูปแบบที่มีการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ โดยการนำเอารูปแบบการเคลื่อนไหวที่หลากหลายมาใช้ จึงทำให้บัลเลต์ชนิดนี้ เป็นเหมือนการเปิดโอกาสในการแสดงออก ที่ทำให้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากยิ่งขึ้น
• บัลเลต์นีโอคลาสสิก
  บัลเลต์ประเภทนี้ มีจุดเริ่มต้นในช่วงทศวรรษปี 1920 โดยจะเน้นไปที่การเล่าเรื่อง โดยมีการออกแบบท่าเต้น ไปทางแนวนามธรรมและเรขาคณิตมากขึ้น เพื่อเน้นความแข็งแรงและความเร็ว แต่โดยพื้นฐานก็ยังคงนิยมใช้เทคนิคแบบคลาสสิก แต่เพิ่มเติมด้วยความคิดสร้างสรรค์ และการเคลื่อนไหวใหม่ๆเข้าไป

ที่มา: Ballet Dance [2]